Muzeum dobra rzecz

Fundacja „A to historia!ˮ zakłada działania na rzecz lokalnych społeczności i pracę z dziećmi , również tymi najmłodszymi, dla propagowania wiedzy o dziedzictwie narodowym.

Muzea, galerie i centra kultury posiadają bogatą ofertę dla dzieci, np. ilustrowane książki z wierszami o historii naszego państwa (np. Ledna i Mieczek. Tajemnica jeziora, wydana przez Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy), gry i zabawy odwołujące się do dziecięcej potrzeby aktywności (skansen obok Rezerwatu Archeologicznego w Gieczu), festyny w Lądzie czy Biskupinie.

Problemem jest natomiast wiedza o odbiorze tych działań przez dzieci w wieku od 5 do 7 lat: czy wizyta w muzeum – nierzadko pierwsza w życiu – pozostaje w ich wspomnieniach czy też rozmywa się w powodzi innych doświadczeń? Inaczej mówiąc: czy trafia do pamięci długotrwałej?

Celem projektu „Muzeum dobra rzeczˮ stało się więc zdobycie wiedzy o odbiorze działań edukacyjnych w obszarze kultury przez klasę i określenie jej możliwości poznawczych. Cel ten – jasno określony i możliwy do osiągnięcia – jest niezwykle istotny dla dalszych działań fundacji, przygotowywanych z myślą o małych odbiorcach.

Dla zbadania, czy lekcja muzealna, przeprowadzona przez doświadczonego edukatora w Galerii Sztuki i Malarstwa Muzeum Narodowego w Poznaniu w połowie marca 2014 r., rzeczywiście została w jakikolwiek sposób zapamiętana przez klasę po trzech miesiącach, zorganizowaliśmy spotkanie z dziećmi w sali lekcyjnej. Pozwoliło ono zgromadzić materiał, o tym jaki wpływ na dzieci wywarła wizyta w muzeum.

Po pierwsze: dzieci oceniały wizytę w muzeum jako atrakcyjną, ponieważ mogły wykazać się własną aktywnością – miały możliwość nadawania nowych tytułów obrazom, lepiły z plasteliny zwierzęta w pracowni muzealnej, rozmawiały z przewodnikiem. Po trzech miesiącach dzieci zapamiętały tytuły obrazów i wspominały intrygującą przestrzeń galerii. Pomagały sobie wzajemnie w rekonstrukcji wspomnień – wymieniały uwagi o eksponatach, przypominały szczegóły i czerpały satysfakcję z pracy nad rysunkami.

Po drugie: ważnym dla dzieci okazał aspekt społeczny wycieczki – możliwość udziału w wyprawie do Poznania, która zmieniła codzienny rytm szkolnych zajęć. Atrakcyjna była też dla nich jazda autokarem. Zmiana otoczenia spowodowała że dzieci, wędrując po muzeum wśród innych grup, identyfikowały się z własną klasą, szukały wzrokiem wychowawczyni i starały nie odłączać od swojej klasy.

Wiedza zdobyta podczas realizacji projektu „Muzeum dobra rzeczˮ zostanie wykorzystana przez Fundację w pracy nad kolejnymi działaniami edukacyjnymi. Projekt zrealizowany został ze środków własnych Fundacji, przy wsparciu i życzliwej pomocy Sławomiry Woźniak, wychowawczyni klasy 0a Szkoły Podstawowej nr 2 w Puszczykowie.

kc