Numer konta
Numer konta BZ WBK 66 1090 1476 0000 0001 2321 7622

Aktualności

Dobrawa uczy historii

Jak ubierała się księżniczka Dobrawa, jaką biżuterię nosiła, z czego piła i jadła, czy miała własne księgi, jak dbała o czystość – na te i inne pytania dzieci poznają odpowiedź podczas lekcji-zabawy „Skrzynia Dobrawyˮ.

„Skrzynia Dobrawyˮ to projekt edukacyjny. Opracowała go Fundacja „A to historia!ˮ po to, by zainteresować dziejami Polski najmłodsze dzieci, które w programie edukacyjnym nie mają jeszcze lekcji historii. Projekt spotkał się z zainteresowaniem nauczycieli szkół i przedstawicieli samorządów w Wielkopolsce. Ostatecznie jednak środki na jego realizację otrzymała sekretarz Katarzyna Czarna, biorąc udział w projekcie „Biznes na Obcasachˮ, realizowanym przez Izbę Przemysłowo-Handlową w Toruniu ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.

 

Biżuteria Dobrawy. Fot. Katarzyna Czarna

Biżuteria Dobrawy. Fot. Katarzyna Czarna

 

Projekt edukacyjny „Skrzynia Dobrawyˮ wpisuje się w treści podstawy programowej edukacji wczesnoszkolnej i umożliwia wprowadzenie uczniów w świat historii poprzez zabawę. Został przygotowany z niezwykłą starannością: treści nauczania oraz stosowane metody ukazują uczestnikom zajęć czasy początków państwa polskiego w sposób jasny i zrozumiały, pozwalają na poznanie historii poprzez aktywność zabawowo-zadaniową oraz rozmowę inspirowaną rekwizytami. Zajęcia budują ciekawość poznawczą dzieci oraz zapewniają naukowy komentarz, dostosowany do poziomu rozwoju poznawczego dzieci. Projekt „Skrzynia Dobrawyˮ bazuje na metodzie dialogu z uczniami, na budowaniu ich wiedzy w oparciu o doświadczenie. Zakłada uczenie dzieci z najmłodszych klas poprzez poznanie wielozmysłowe. Uczniowie wyciągając ze skrzyni posagowej księżniczki Dobrawy przedmioty, które mogła wieźć ze sobą z Czech w latach 60. X wieku na spotkanie z księciem Polan Mieszkiem.

Zawartość skrzyni to przedmioty pieczołowicie zrekonstruowane na podstawie odkryć i badań archeologów oraz historyków zajmujących się polskim wczesnym średniowieczem. Dzieci otwierają zrekonstruowany na podstawie badań archeologicznych kłódkę od skrzyni, wyciągają przedmioty w niej schowane. Przedmioty te dotyczą różnych dziedzin życia: mody, religii, higieny, piśmiennictwa, jedzenia. Oglądając je dzieci zdobywają wiedzę na temat tego, jak żyli ludzie w czasach Dobrawy i Mieszka, co to jest chrzest, jak wyglądały ówczesne księgi, na czym wtedy pisano, jak jedzono, jak dbano o wygląd itp.

W opracowaniu metodologii zajęć wsparła projekt prof. Violetta Julkowska z Zakładu Dydaktyki Historii Instytutu Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, członek Prezydium Polsko-Niemieckiej Komisji Podręcznikowej. Komentarzem metodycznym opatrzył mgr Piotr Krajewski doktorant Instytutu Historii UAM.Niektóre elementy wyposażenia skrzyni konsultowała prof. zw. dr hab. Hanna Kóčka-Krenz z Instytutu Archeologii UAM. Projekt wsparli Agnieszka Ostrowska scenograf oraz Kamil Kamoszka zajmujący się rekonstrukcjami historycznymi przedmiotów dla muzeów. Projekt konsultowany był również organizacyjnie i dydaktycznie z Joanną Majcher ze Szkoły Podstawowej nr 2 z Oddziałami Integracyjnymi w Środzie Wlkp. oraz Katarzyną Noculak-Sztucką wychowawcą klasy IIa i Sławomirą Woźniak wychowawcą klasy integracyjnej IIIa w Szkole Podstawowej nr 2 im. Powstańców Wielkopolskich w Puszczykowie, gdzie Katarzyna Czarna przeprowadziła zajęcia pilotażowe.

Zdaniem prof. Violetty Julkowskiej z Instytutu Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu projekt daje okazję do przedstawienia fascynującej opowieści o odległej przeszłości, osnutej na kanwie starannie dobranych rekwizytów i nawiązującej do historii kultury materialnej okresu średniowiecza. – Dzięki zastosowaniu metody opowiadania i rozmowy nauczającej jako podstawowych sposobów nawiązania kontaktu, a przede wszystkim dzięki pomysłowi „Skrzyni Dobrawy” stworzona zostaje ciekawa w odbiorze uczniów sytuacja dydaktyczna o dużym potencjale poznawczym i kształcącym – twierdzi prof. Julkowska. – Projekt stanowi przykład wartościowego działania dydaktycznego i zarazem ciekawego materiału pomocniczego, którego zastosowanie w propedeutycznej edukacji historii i w kształceniu umiejętności związanych z edukacją historyczną, będzie przydatne również na późniejszych etapach kształcenia – dodaje prof. Violetta Julkowska.

Karol Szaładziński